Oficjalne Forum GAMEDEC ZONE

Mamy na forum speca od tematu. Nexus popatrz w oko Marcina na avatarku i oceń.

Swego czasu oglądałem po raz pierwszy w całości (bo kiedyś nie udało mi się, byłem zmęczony i przespałem cały film tylko po to, by obudzić się na zakończenie...) i od razu obejrzałem wersję reżyserską. I mi się podobał. Niedługo ma być dostępne wydanie DVD cyfrowo odnowiona wersja reżyserska na naszym polskim ryneczku. Chyba sie skuszę

Takowa ukazała się już na zachodzie: we wrześniu w US, i w październiku w UK. U nas podobno dostępna jest od 24 listopada. Potem ukaże się wydanie na 25-lecie - to co lubią najbardziej tygryski - wszystkie wersje w jednym opakowaniu! Mniaaaaaam!

Co do oceny... widziałem ten błysk na dnie... replikant

Nexus napisał(a):U nas podobno dostępna jest od 24 listopada.

Według merlina od 8 grudnia.

Taaak. Ostatnio obejrzałem Blade Runnera w wersji reżyserskiej i zgorzałem. Bo okazało się, że to zupełnie inny film niż wersja producencka (sic!). Wystarczyło odjąć narrację i ostatnią scenę z awionetką i WYSZłY na wierzch wszystkie infantylne miny Deckarda, to jak wydyma wargi, gdy lecą do Tyrell Corporation, jak się krzywo uśmiecha słysząc, że szef potrzebuje jego magii itd. Po prostu widać, że jest replikantem. A jednorożec z papieru wyraźnie sugeruje, że jego sny, więc i wspomnienia są znane - ergo - wszczepione.

Mimo to podoba mi się także wersja producencka - chandlerowska. Z narracją. Jest inna i także bardzo papuśna

Marcin Przybyłek napisał(a):A jednorożec z papieru wyraźnie sugeruje, że jego sny, więc i wspomnienia są znane - ergo - wszczepione.

Ja oglądałem wersje reżyserską tylko i na to nie wpadłem. Za głupi jestem ;]

Jenodrożec był jednym z sygnałów mających na celu przekazanie widzowi, że Deckard jest replikantem. Kolejnym jest słynny efekt "świecących oczu". Bodajże w dwóch scenach, na bardzo krótką chwilę, oczy Deckarda rozjarzyły się sugerując jego prawdziwe pochodzenie. Dyskusje na ten temat ciągnęły się w nieskończoność. Scott w końcu uciął je, stwierdzając w jednym z wywiadów, że Rick jest replikantem i basta.
Dla mnie obie wersje są świetne, ale ja nie jestem obiektywny (trzecia też i czwarta też będzie super )

Jest tylko jedna scena, w której świecą mu oczy (odbija się światło od siatkówek). Pamiętacie, jak Rachel pyta, czy ją zabije, a on twierdzi, że nie, bo ocaliła mu życie (scena w kuchni jego apartamentu). Za chwilę on przechodzi do salonu, a ona wciąż zwrócona jest twarzą do kuchni. Rick zatrzymuje się (kamera patrzy na nich teraz od strony kuchni, a nie tak jak przed chwilą, z salonu), jest niewyraźny (Rachel jest ostra) i patrzy na nią. Wtedy świecą mu się oczy. Mówi, że inni to zrobią (zabiją ją).

Howgh.

To była ta scena Ale sprawdzę jeszcze tę drugą...

edit - ort

Nexus napisał(a):To była ta scena Ale sprawdzę jeszcze tę drugą...

edit - ort

dzizzzz ... gdzie tu można walnąć orta... to chyba literówka była

edit: przepraszam za ten komentarz, ale strasznie mnie bawi puryzm Marcina i to z jakim zapamiętaniem poprawia nasze błędy

"tą" na "tę" ...a zastanawiałem się przed wypuszczeniem posta.

Tak Nie będzie wyśmiewania się z czyichś potknięć tylko od razu dobra forma, bo dlaczego nie? Pamiętam, jak polonistka powiedziała kiedyś, w liceum, jakie trzy rady dał ktoś (nie pamiętam kto) na dobrą polszczyznę:

1. Czytać
2. Czytać
3. Czytać

A tutaj nie tylko piszemy, ale i czytamy. Po co się negatywnie infekować? :-P

Popieram. Jestem wzrokowcem i od momentu rozpoczęcia korzystania z forów mam problemy z ortografią. Muszę się dłużej zastanawiać na poprawną formą, bo widząc kilkadziesiąt razy jeden i ten sam błąd utrwalam go nieświadomie. W myśl zasady "Ludzie, jedzcie g...., miliard much nie może się mylić"

Ja czytam od lat najmłodszych, w zasadzie nie mam problemów z ortografią, ale nie mam talentów godnych Sapkowskiego ani moje słownictwo nie jest za bogate. Co jest nawiasem mówiąc zabawne, bo czytanie rzekomo tego dostarcza. Może oprócz talentów Sapkowskiego, bo to rzecz subiektywna, jak mi się wydaje.

Bo, Lafcadio, trzeba czytać mistrzów słowa: Mickiewicza, Słowackiego, Prusa, Sienkiewicza, Boya, Wiecha, a z dzisiejszych magów Wolskiego, Oramusa, Sapkowskiego. Oni ożywiają język. W ich, no nie rękach, tylko raczej słowach, tworzywo werbalne staje się elastyczne, formowalne, właśnie żywe. Nie każdy pismak wzbogaci Ci język