Co ciekawego ostatnio ogladałeś/kupiłeś/zdobyłeś.

[Nexus]

Po co inwestować w przestarzałe technologie?! Jak wiadomo HD DVD przegrało już z kretesem, więc proponuję zakup Blu-Ray'a Marcinie, powinieneś być forpocztą przyszłości, a nie dekować się i wspierać przeszłość

[MARTIN ANN DRIMM]

Dobrze, blu reja kupię.

[Nexus]

Właśnie obejrzałem Appleseed Ex Machina. Cóż... bardzo efektowne CG, miło się ogląda, szczególnie w dużej rozdzielczości, ale wątek jakoś mnie nie wciągnął. Nie wiem, czy to kwestia przesytu, czy może scenarzyści wpadli już w pułapkę powtórzeń. Spodziewałem się czegoś więcej po twórcy Ghost In The Shell... dodam, że w tym filmie swoje paluszki umoczył John Woo...
Za to wcześniej w tygodniu obejrzałem 24 odcinkowy serial, również anime, Black Lagoon. Bardzo interesujący! Zero SF, zdecydowanie serial akcji z nastawieniem na walkę. Czterech bohaterów tworzących spółkę od przewożenia "trefnych" towarów łodzią torpedową, żyjących w mieście bezprawia. Co ciekawe dwóch z nich nie za bardzo przepada za bronią Ale za to Revy - dziewczyna z przeszłością nadrabia za nich z nawiązką. Generalnie kobiety w tym serialu dużo wymachują różnego rodzaju bronią. Bardzo ciekawie skonstruowane historie, nietypowe tematy i doskonałe wyczucie tempa. Warto zobaczyć!

[Ixolite]

Black Lagoon świetne, ale tylko pierwszy sezon. Drugi sezon niestety mocno fabularnie kuleje i z rozrywkowego serialu akcji z głębszym tłem, robi się głębokie niewiadomo co. Moim zdaniem oczywiście.

Ostatnio na Doomsday byłem - nie ja film wybierałem i nie spodziewałem się po nim wiele, ale to niezła porażka jest. Zaczyna się bardzo dobrze, klimaty apokaliptyczne o podłożu zabójczo-wirusowym, a kiedy przychodzi co do czego, okazuje się, że to płytkie kino rozpierduchy. Nagromadzenie nielogiczności, niespójności i kompletnie nieuzasadnionych scen przemocy (pokazywanych chyba tylko po to, żeby je pokazać, bo poza samą swoją obecnością, nic nie wnoszą) jest tak wielkie, że nie da się tego oglądać nawet jako głupawej rzeźni. A i wszechobecne nawiązania (świadome lub nie) do róznych klasyków tylko pogarszają sprawę.

[Lafcadio]

The Day After Tommorow oceniam wysoko. Nie rozumiem, dlaczego ten film jest tak niedoceniany. Wydaje mi się oczywiste, że film o epoce lodowcowej jest fajerwerkiem. Podobnie fakt, że jest to kino emocjonalne (kino intelektualne pełne wyszukanych frazesów o epoce lodowcowej - o, to dopiero byłoby gówno).
Jest w tym filmie coś co dodaje mu sporo wiarygodności. Co prawda nie oglądam już telewizji, to jednak mam to przedziwne wrażenie, że wciąż co jakiś czas widziałbym w nich jakieś paskudne katastrofy. Wydają się do niektórych takich wydarzeń nawiązywać, bo jeśli występuje grad wielkości pięści to oczywiście w Japonii. Pierwsze katastrofy to w ogóle była emocjonalna jazda do tego stopnia, że aż mnie skręcało. Jak dotąd to nieswoje uczucie towarzyszyło mi przy thrillerach z rekinami, ale im dłużej żyje tym gorzej ze mną i takie filmy sprawiają, że mi po prostu źle. Co jest zaletą filmu, w końcu przeżywam go emocjonalnie, a nie jak teoretyk. Z drugiej strony ciekawe ilu teoretyków i samozwańców wolało oprzeć się na swojej wiedzy przeoczając to, że film jest między innymi o tym jak rzeczywistość zaczyna przerastać modele.

[MARTIN ANN DRIMM]

Który to film? Ten z Dennisem Quaidem?

Obejrzałem ostatnio po raz trzeci dzieło Ridleya Scotta "Królestwo niebieskie". I powiem Wam, że zaczynam uważać, że ocenianie czegoś po jednokrotnym obejrzeniu / przeczytaniu to jakieś qui pro quo, mówię o rzeczach wartych obejrzenia / przeczytania kilkakrotnego oczywiście. Wszak autor dzieło przemyśliwał, pracował nad nim, każde słowo ważył, a potem widz / czytelnik "siup" i "poznał". No nie poznał. Więc obejrzałem i chyba dopiero za trzecim razem zobaczyłem, że jest to film - marzenie o świecie, gdzie szlachetnego człowieka natychmiast się rozpoznaje i natychmiast się go docenia. Balian (nie wiem, czy tak się pisze jego imię) grany przez Orlando Blooma jest rozpoznawany po oczach, rysach, ruchach, inni, wrażliwi na subtelności właściwe ludziom wielkim, dostrzegają w nim cnotę zanim ta się jeszcze zamanifestuje. W ten sposób stymulują go do dzielności i hartu. Arabowie też są pokazani w bardzo dobrym świetle. Generalnie dużo w tym filmie mądrych i dobrych ludzi. Lubię takie przekazy, bo w jakiś sposób leczą. Może dlatego lubię Jamesa White'a Szpital Kosmiczny. Oczywiście polecam (jeśli jest ktoś, kto tego filmu nie widział).

[Lafcadio]

Tak. I z Jake'm Gylenhaalem, który zdaje się gra kogoś znacznie młodszego niż jest

[MARTIN ANN DRIMM]

Nie widziałem tego filmu w caości niestety.

[Lafcadio]

A ja, albowiem dostałem chwilkę czasu, obejrzałem z wszech stron polecany film Don Juan deMarco i nie wyszedłem zawiedziony. Ciężko mi powiedzieć czy ten film kończy się happyendem, zwłaszcza po scenie jak Don Juan w podkoszulku mówi przed komisją to całe wyznanie, to mam wrażenie, że robi to facet jako zmiażdżony i przegrany człowiek to mówi. Jakby ten cały system inwigilacji społecznej broniącej każdego od "co też ludzie powiedzą" (a w domyśle wiadomo, że chodzi o szpital psychiatryczny [jak tak działają szpitale, to ja naprawdę mam o nich coraz gorsze zdania]) dokonał tego co chciał. I czuć w tym jednak ściemę, bo i dyrekcja się nie zgadza, ale do końca filmu Don Juan już nic nie powie. I jeszcze w samolocie będzie chodził w tym "podkoszulku wyleczonego" dając pozór pewnego zmiażdżenia przez świat szpitala psychiatrycznego. Niby dobrze się kończy, ale mam wątpliwości. Film jednak przeuroczy i wspaniały.

Jedyne co mnie boli w tym filmie, to to, że w życiu to wszystko nie jest to takie proste. Chyba...

[MARTIN ANN DRIMM]

Bo to jest film, który mówi, jak powinno być .

Ja też jestem don Octavio del Flores . Poważnie.

[Lafcadio]

Ja też jestem don Octavio del Flores . Poważnie.

Szkoda, że tak mało hiszpańskich nazwisk tam było, bo coś się odnaleźć nie moge

[MARTIN ANN DRIMM]

To jest bardzo ważny film, bo pokazuje, jak może być zdefiniowana rzeczywistość.

Psychiatra (Marlon Brando, don Octavio del Flores ) pyta matkę Don Juana, kim on jest. Po co chce to wiedzieć? - pyta matka. By dowiedzieć się prawdy.
- Prawdą jest to, co nosisz w sercu - odpowiada stara kobieta, i jest to moim zdaniem najważniejsza fraza w filmie.

[Lafcadio]

Nadmiar wolnego czasu i wyraźna próba zrelaksowania skołatanych nerwów, część 2 - Labirynt Fauna. Smutny film dla odmiany. Ale i olśniewający. Momentami miałem wrażenie, że ten film ma to coś czego nie miało "Miasto zaginionych dzieci", pomimo równie (bardziej?) olśniewającej scenografii. Żadne przemyślenia nie wystąpiły, bo ten film się bardziej przeżywa. Po prostu piękne kino.

[MARTIN ANN DRIMM]

Deja vu Tony'ego Scotta, z Denzelem Washingtonem w roli głównej.

Coraz bardziej lubię Denzela, który w tym filmie moim zdaniem stworzył kreację. Jego uśmiech, dystans, mikroruchy... na ten moment jest to aktor numer jeden w moim rankingu. Po prostu i zwyczajnie. Film jest doskonały. Kapitalne prowadzenie, świetny pomysł, realizm w s-f to wielka rzadkość. Wadą jest to, że za mocno trzyma w napięciu. Poza tym wspaniałe kino.

[joe_cool]

No country for old men - świetny film! jeden ludzki odruch i zaczyna się tzw. jazda. Tommy Lee Jones w roli szeryfa boski, Javier Bardem w roli psychopaty super

dialog z filmu:

- jeśli nie wrócę do jutra, powiedz mojej matce, że ją kocham.
- kochanie, twoja matka przecież nie żyje od 5 lat!
- hm, cóż, to sam jej to powiem.

chętnie ten film obejrzę jeszcze raz.